Terug naar index keuringenAchtergrond:
Hierbij een voorbeeld van een vraag die we op het spreekuur van de Bijstandsbond wel vaker krijgen.
Ondertussen ben ik na mijn opleiding in de bijstand beland. Ik zit al een paar maanden in de bijstand. Ik heb schulden. Iedere keer wanneer ik door de UWV word opgeroepen om met mijn re-integratie couch te spreken, vertel ik dit maar word ik nog steeds gedwongen en onder druk gezet om 5 keer per week te solliciteren en heel veel andere dingen. Ik weet niet wat ik verder moet met deze psychologisch druk waar ik alleen maar erger en depressiever van word. Ze willen geen rekening houden met mijn behandeling en chronische ziekte die ik heb en iedere keer wanneer ik dit vertel kijken zij mij aan alsof ik een oplichter of zo ben. Mijn vraag is: Wat moet ik kan doen, wat ik moet doen en wat zijn mijn rechten? Hieronder een poging tot een eerste antwoord. Je kunt in dit soort situaties het beste contact opnemen met een advocaat of een andere deskundige op een spreekuur, om de situatie door te spreken.Wat kan ik doen:
Als klant mag je jezelf altijd ziek melden. Zorg altijd dat je een doktersverklaring krijgt van de huisarts, een psychologisch deskundige of andere medisch specialist. Voor de zekerheid kun je ook een aangetekende brief sturen naar de Sociale Dienst of het UWV. Bewaar het bewijs hiervan goed. Vul ook op je werkbriefje in dat je ziek bent.
De procedure is dan als volgt. De Sociale Dienst zal na de ziektemelding om een keuring vragen. Ze zijn gehouden een zorgvuldige beslissing te nemen na je ziekmelding. Zij willen zeker weten dat je niet kunt werken. Vraag altijd een beschikking van de Sociale Dienst bij een (officiële) keuring bij een bureau dat een arbeidsongeschiktheids-verklaring moet afgeven. Het komt wel eens voor, dat het reïntegratiebedrijf of de Sociale Dienst je ziekmelding niet accepteert. Je wordt dan onder druk gezet je werkzaamheden of traject voort te zetten of te beginnen. Bij eventuele beroepsprocedures zal in dezen dus worden afgewogen of er sprake is van een zorgvuldige beslissing.
Als het goed is, stuurt de keuringsarts geen uitgebreide medische gegevens naar de uitkeringsinstantie. Hij/zij maakt alleen een rapport waarin een bepalde belastbaarheid cq mate van arbeidsgeschiktheid wordt vermeld met een korte toelichting. Je krijgt dan een beschikking van de uitkerende instantie waar in staat in welke mate je arbeidsongeschikt bent. Tegen die beschikking kun je in bezwaar gaan. Je kunt de keuring niet beïnvloeden. Dus achteraf protesteren bij de arts heeft geen zin. De koninklijke weg is in bezwaar gaan tegen de beschikking van de officiële instantie.
Een discussiepunt is ook nog wel eens of iemand een bepaalde therapie wel of niet moet volgen om zich beter te voelen en om de kansen op de arbeidsmarkt te vergroten. Dat hoef je niet zomaar te doen. Soms gaat de Sociale Dienst ambtenaar of reïntegratieadviseur daar zeer ondeskundig mee om.
Tenslotte: hou er rekening mee dat ook onder onafhankelijke medische specialisten een discussie is ontstaan over de voordelen van ziek zijn. In het extreme geval: je wilt iets niet, je bent gezond, maar je meldt je maar ziek en vraagt een medisch specialist een verklaring af te geven. Meestal ligt het heel wat gecomliceerder en genuanceerder. Ook in de medische beroepsgroep staat men steeds kritischer tegenover de klant of patient, voorzover het zijn of haar eigen verantwoordelijkheid voor zijn of haar gedrag betreft. Daar komt nog bij, dat medische deskundigen, bijvoorbeeld huisartsen, soms ook nog onder druk worden gezet door ambtenaren van uitkeringsinstanties, geen briefjes te schrijven of verklaringen af te geven. De arts schrijft dan een pilletje voor en zegt met zoveel woorden dat hij verder niets voor je kan doen.
Wat de keuring zelf betreft kun je het beste vertellen wat je allemaal voor klachten hebt. Hou geen dingen achter, omdat je bijvoorbeeld denkt: dat is prive, daar heeft de arts niets mee te maken. Want dat vergroot de kans, dat je (gedeeltelijk) goedgekeurd wordt omdat de arts een verkeerde indruk van je krijgt. Je kunt met een hulpverlener doorspreken wat je de arts wel en niet gaat vertellen. Meer over dit onderwerp in tips voor gesprekken met functionarissen van een bureaucratie.
Helaas. Als je een reintegratie-traject niet volhoudt, omdat je ziek bent, of het niet meer aankunt, of als de klantmanager je ergens naartoe stuurt waarvan je denkt: dat kan ik nooit aan dus ik doe het niet, en je stopt ermee, dan kan de klantmanager twee dingen doen: hij kan je klacht accepteren en je met rust laten en voordragen voor een keuring om de situatie door een deskundige te laten beoordelen. Maar hij kan ook voet bij stuk houden en zeggen: ik geef jouw opdracht ernaar toe te gaan en deel te nemen en zo niet, volgt een sanctie. Daar kun je dan tegen in bezwaar gaan. (Een sanctie of zelfs opschorting en stopzetting van de uitkering) Maar…. Een bezwaarprocedure heeft geen opschortende werking. Dus je krijgt dan je geld pas weer als je in bezwaar gelijk krijgt.
Waar kan ik terecht:
U kunt een beroep doen op een advocaat of een andere hulpverlener om de situatie vertrouwelijk door te spreken. Meestal leidt zo'n gesprek ertoe, dat je beter weet wat je moet doen en zeggen.
Bezoekadres Bijstandsbond: Da Costakade 162, 1053 XD in het gebouw Tetterode op de hoek van de Kinkerstraat ter hoogte van de Bilderdijkstraat, tram 7,17,12 en 10.
laatste nieuws